REDAKCJA POLECA - tytuł wyjaśnia chyba rzecz dostatecznie. Dodać może warto tyle, że polecane rzeczy będą przeważnie (choć niekoniecznie zawsze) wiązać się z treścią aktualnego numeru.

W tym numerze nieco autoreklamy. No, może niezupełnie. Chciałbym bowiem polecić nie tyle siebie, swoją ulubioną książkę, czy płytę, ile autora. Jest nim Douglas R. Hofstadter. Najbardziej znana jego książka to: „Gödel, Escher, Bach”. Znam też „Mind’s I” – wybór esejów innych autorów z obszernym komentarzem Hofstadtera (stamtąd, nawiasem mówiąc, pochodził przetłumaczony w czwartym numerze esej Smullyana „Czy Bóg jest taoistą?). No i wreszcie „Metamagical Themas”. Jest to nic innego, jak wybór artykułów napisanych przez Hofstadtera dla „Scientific American”. Przejął on bowiem w tym czasopiśmie pałeczkę felietonisty po Martinie Gardnerze. Nie chcę tu przy pomocy pustosłowia zachwalać autora – kto sam poczyta – nie pożałuje.

Dwie tylko rzeczy: Po pierwsze – słowa „autoreklama” użyłem ponieważ zamierzam od przyszłego numeru rozpocząć zamieszczanie (w odcinkach) artykułu / eseju Hofstadtera po tytułem: „On Number Numbness”, pochodzącego z „Metamagical Themas”. A po drugie – to dla zachęty mała próbka błyskotliwego humoru tegoż autora. Wybrałem fragmenty nieco zabawne ze względu na charakter kwietniowego numeru, ale cały artykuł jest jednak, mimo uroczej formy, raczej dla amatorów myślenia niż rozrywki. A zatem:

“But to have memorized 1,500 dense pages of telephone numbers, adresses, and names is literally beyond belief. I’ll eat my hat – in fact, all my 10,100 hats – if I’m wrong.”

Ale zapamietanie 1,500 gęsto zapisanych stron numerów telefonicznych, adresów i nazwisk jest zupełnie niewiarygodne. Zjem mój kapelusz – a właściwie wszystkie moje 10,000 kapeluszy – jeśli się mylę.

“I myself once learned 380 digits of “pi”, when I was a crazy high-school kid. My never – attained ambition was to reach the spot, 762 digits out in the decimal expansion, where it goes “999999”, so that I could recite it loud, come to those six ‘9’s and implishly say “and so on!”

Ja sam, będąc zwariowanym studentem, nauczyłem się kiedyś 380 cyfr „pi”. Moją nigdy nie zrealizowaną ambicją było osiagnięcie punktu 762 cyfr rozwinięcia dziesiętnego, gdzie znajduje się „999999”, wtedy mógłbym, recytując to głośno, dojść do tych dziewiątek i obłudnie powiedzieć „i tak dalej”.